Deze zijn beide dansstijlen die zich focussen op het interpreteren van de eigen dansideeën en waar het lichaam als expressie en communicatiemiddel dient.

Wat de moderne dans onderscheidt van de hedendaagse dans, is dat deze laatste niet langer een techniek ten dienste stelt van één enkele stijl. De moderne choreografen met elk hun eigen woordenschat, hun eigen taal en stijl, hebben een techniek ” uitgevonden ” die enkel van toepassing is voor het uitvoeren van hun eigen choreografieën. De hedendaagse dansers daarentegen worden vandaag geconfronteerd met een oneindige variëteit van genres en technieken. Het is vanuit deze diversiteit dat ze hun persoonlijke synthese moeten realiseren.